Vetsug, wat vandag beskou word as een van die ernstigste mediese probleme ter wêreld, word beskou as 'n aanduiding van skoonheid en status in hierdie land. In Mauritanië, 'n klein land in Wes-Afrika, word al jare lank een van die interessantste tradisies in die wêreld waargeneem.
Die probleem van vetsug is een van die grootste vir baie lande ter wêreld, maar nie vir Mauritanië, wat in Wes-Afrika geleë is nie.
In hierdie land word maer vroue as lelik en arm beskou. Om 'n man te vind, te trou en 'n status te hê, moet u 'n indrukwekkende gewig hê.
Gesinne doen hul bes om te verseker dat jong vroue 'in die liggaam' is wanneer hulle die huweliksouderdom nader. Jong meisies wat vir die huwelik voorberei, kry baie kalorieë deur baie bokmelk, brood en olyfolie, bokvleis te eet en soms twee keer per dag middagete te eet.
Jong dames, wat hulself doelbewus vetsugtig maak, probeer om gewig op te tel en een van die 'pragtige' vroue in die land te word. Hierdie doelbewuste vetsug word ook 'gavage' genoem, wat verwys na die gedwonge vetmaak van eende.
Mauritanië, een van die armste lande ter wêreld in Wes-Afrika, het 'n ernstige voedselprobleem. Terselfdertyd is ongeveer 20% van die vroue in Mauritanië vetsugtig, en meer as die helfte is oorgewig.
En onder die manlike helfte van die land is slegs ongeveer 4% vetsugtig en 20% oorgewig. Mans wat in Mauritanië woon, sê ook dat oorgewig vroue mooi is en dat hulle verkies om met sulke vroue te trou.
Onder hierdie omstandighede wend gesinne hulle gereeld tot gewelddadige voedingsmeisies as hulle op 'n huweliksouderdom kom om hulle aan te pas by die Mauritaanse skoonheidstandaarde.
In Mauritanië sit hulle nie net hierdie tradisie voort nie, maar selfs as straf die tone breek van diegene wat weier om soveel te eet.
Die korrespondent van die Amerikaanse HBO-kanaal het na twee dae op hierdie plek met nog tien kilogram gewig na haar vaderland teruggekeer. Daar word geglo dat vroue wat minder as 60 kilogram weeg, so arm is dat hulle nie genoeg kos kan bekostig nie. Natuurlik, met so 'n gewig, kan hulle nie trou en uitgeworpenes word nie.
Alhoewel die meisies, wat met geweld gedwing word om vir 'n verdere huwelik te eet, sê dat dit marteling is en dat hulle nie dieselfde met hul kinders sal doen nie, wil die meeste gesinne nie hierdie tradisie prysgee nie.